کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
هنري ديويد ثورو
1862-1817 ¡ آمريكايي
هنري ديويد ثورو يك فيلسوف اهل عمل، جستارنويس، شاعر و طبيعت‌گرا بود. فراخوان ثورو براي كنش مسالمت‌آميز، بسياري از مبارزان حقوق مدني را تحت تأثير قرار داد. نوشته‌هاي او در مورد طبيعت، پيشتاز بوم‌شناسي و جنبش حفظ محيط‌زيست بودند.
دیوید هنری ثورو (او بعدها اسم‌های کوچک خود را پس و پیش کرد) در سال ۱۸۱۷ در کنکورد ماساچوست به دنیا آمد و در آنجا در کنار دو خواهر و یک برادر بزرگ شد. پدرش کارخانه‌ی مدادسازی داشت. در سال ۱۸۳۷ از کالج هاروارد فارغ‌التحصیل شد و سپس به همراه برادر بزرگ‌ترش، جان، یک مدرسه راه‌اندازی کرد. این مدرسه سه سال بعد، به دلیل ابتلای جان به بیماری کزاز و مرگ او، تعطیل شد.
ثورو و امرسون
شورو هنگام تحصیل در هاروارد، رالف والدو امرسون را ملاقات کرد. امرسون چهارده سال از او بزرگ‌تر بود و به تازگی مقاله‌ی جریان‌ساز «طبیعت» را منتشر کرده بود. امرسون ثورو را به محفلش با نویسندگان دیگر وارد کرد و او را واداشت تا اندیشه‌هایش را بنویسد. ثورو تعالی‌گراییِ امرسون را طنینی از علایق خودش یعنی طبیعت و فردگرایی می‌دید. او اولین مقالات و اشعارش را در مجله‌ی تعالی‌گرایان موسوم به «دایل» منتشر کرد.
بین سال‌های ۱۸۴۱ تا ۱۸۴۴ علاوه بر کار در کارخانه‌ی پدرش، به عنوان عضوی از خانواده‌ی امرسون زندگی می‌کرد. او معلم سرخانه بود و در همه‌ی کارها کمک می‌کرد. با این حال، در سال ۱۸۴۵، تجربه‌ی بزرگ خود را از زندگی انزواطلبانه آغاز کرد. او در قطعه زمینی متعلق به امرسون در جنگل‌های اطراف تالاب والدِن، کلبه‌ای ساخت و دو سال بعدی عمرش را در آنجا زندگی کرد.
تصور عامه از این زندگی، تصویر مردی تنها در طبیعت وحشی است؛ اما در واقع، کلبه‌ی ثورو فاصله‌ی کوتاهی تا کنکورد داشت و او اغلب تا خانه قدم می‌زد تا با مادرش شام بخورد و لباس‌هایش را هم مادرش بشوید. با این حال، کتابی که طی این دوران اقامت در جنگل نوشته شد، سرودی در ستایش طبیعت، زندگی ساده و خودکفایی بود. اثر ثورو «والدن؛ با زندگی در جنگل» ترکیبی بود از شرح اعمال، تأمل شخصی، و مشاهدات موزونِ پر جزئیات و تیزبینانه از طبیعت. این کتاب در ابتدا مخاطب اندکی به دست آورد اما بعدها به یک اثر کلاسیک ماندگار تبدیل شد.
فعالیت اجتماعی و مبارزه با برده‌داری
در سال ۱۸۴۶، به دلیل مخالفتش با برده‌داری و جنگ آمریکا و مکزیک، حاضر به پرداخت مالیات نشد و در نتیجه یک شب را در زندان گذراند. این اتفاق منجر به نوشتن مقاله‌ی «نافرمانی مدنی» گردید (این نوشته در ابتدا با عنوان «مقاومت در برابر دولت غیر نظامی» منتشر شد). او در این مقاله از مقاومت مسالمت‌آمیز در برابر حکومت ستمگر طرفداری کرد. این مقاله به الگویی برای فعالان بعدی به ویژه ماهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ جونیور تبدیل شد.
در سال ۱۸۴۹، «یک هفته در کنکورد و شاخه‌های رود مریماک» را منتشر کرد. این اثر، شرح وقایع سفری بود که با برادرش به این منطقه داشت. فروش اندک این کتاب او را گرفتار بدهی کرد و مجبور به کار به عنوان نقشه‌بردار شد. شغل جدید این امکان را به او می‌داد تا مشاهداتش را از جهان طبیعت ادامه دهد. او طرفدار پرشور الغای برده‌داری بود. به بردگان کمک می‌کرد تا به سوی شمال فرار کنند و در مقاله‌ی «عذری برای کاپیتان جان براون» آشکارا عليه برده‌داری زبان به اعتراض گشود. ثورو مابقی عمرش را متواضعانه زیست و به نوشتن مقالاتی در مورد جهان طبیعت و گزارش مسافرت‌هایش ادامه داد. او در سن ۴۴ سالگی بر اثر ابتلا به سل درگذشت.
دیدگاه خود را بنویسید